http://www.youtube.com/watch?v=EMvM5MSix-E
EfiThoma-Archery
Δευτέρα 30 Μαΐου 2011
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
Follow Through
The Follow Through is maintaining the position of the bow arm on release until the arrow hits the target. As the arrow slides along the arrow rest any movement of the bow will move the arrow.
The position of the head and body should remain steady, while the drawing hand moves backwards after the release.
It is important to not let the bow arm fall after the release, as this can become a problem when the bow arm actually starts to fall on the release, making some arrows land low on the target. Also moving the head to see where the arrow went too soon after the release can make the bow arm move sideways.
The position of the head and body should remain steady, while the drawing hand moves backwards after the release.
It is important to not let the bow arm fall after the release, as this can become a problem when the bow arm actually starts to fall on the release, making some arrows land low on the target. Also moving the head to see where the arrow went too soon after the release can make the bow arm move sideways.
The Release
The Release of the bowstring is the most critical step in the sequence.
If it is not done correctly, then all the effort in the previous steps is cancelled out.
To release the arrow correctly, the fingers holding the bowstring must allow the string to slip off the fingers.
All three fingers must release at the same time.
This will let the bowstring pull away from the fingers with the least amount of deflection.
When the release is done correctly, the hand should move backwards, as the back muscles will pull the arm backwards and the fingers should come to rest beside the neck.
If the finger muscles are flexed open to release the bowstring, then the hand will usually come to rest about 5cm away from the neck.
Flexing the finger muscles will deflect the bowstring sideways and the arrows will have a horizontal spread across the target.
If it is not done correctly, then all the effort in the previous steps is cancelled out.
To release the arrow correctly, the fingers holding the bowstring must allow the string to slip off the fingers.
All three fingers must release at the same time.
This will let the bowstring pull away from the fingers with the least amount of deflection.
When the release is done correctly, the hand should move backwards, as the back muscles will pull the arm backwards and the fingers should come to rest beside the neck.
If the finger muscles are flexed open to release the bowstring, then the hand will usually come to rest about 5cm away from the neck.
Flexing the finger muscles will deflect the bowstring sideways and the arrows will have a horizontal spread across the target.
Holding and Aiming
Holding is where the tension is maintained in the back muscles and then the bow arm is moved to align the sight pin into the centre of the target.
As the sight pin is moved into the centre of the target, the string alignment should be checked. String alignment, as shown in the picture on the left, is the alignment of the bowstring with the vertical alignment of the bow and the alignment with the sight pin. (As the bowstring is just in front of the eye, it will appear blurred.)
When the bow is held in the correct vertical position, then the bowstring and edge of the bow will be parallel. If it is not, then the bow is tilted away from vertical.
Just before full concentration is made on aiming, all the previous steps should be checked to make sure that everything is in the correct position.
If any part of body feels out of place, then it is best to stop now, let the bowstring down and re-start again, rather than make a bad shot.
When aiming into the centre of the target, it is natural for sight pin to move around, as the muscles try to hold it steady. With practise, aiming will become more steady.
Move the sight pin up if the arrow lands high, move down if the arrow lands low, move left if the arrow lands left and move right if the arrow lands right.
As the sight pin is moved into the centre of the target, the string alignment should be checked. String alignment, as shown in the picture on the left, is the alignment of the bowstring with the vertical alignment of the bow and the alignment with the sight pin. (As the bowstring is just in front of the eye, it will appear blurred.)
When the bow is held in the correct vertical position, then the bowstring and edge of the bow will be parallel. If it is not, then the bow is tilted away from vertical.
Just before full concentration is made on aiming, all the previous steps should be checked to make sure that everything is in the correct position.
If any part of body feels out of place, then it is best to stop now, let the bowstring down and re-start again, rather than make a bad shot.
When aiming into the centre of the target, it is natural for sight pin to move around, as the muscles try to hold it steady. With practise, aiming will become more steady.
Move the sight pin up if the arrow lands high, move down if the arrow lands low, move left if the arrow lands left and move right if the arrow lands right.
The Anchor
The Anchor is where the hand is positioned on the jaw and the bowstring touches the face.
It is vitally important that the index finger is firmly placed against the jaw, the thumb is tucked into the palm of the hand so it can be placed firmly against the neck and the bowstring is firmly touching the chin (and nose, if possible.)
The relationship between all these positions is important as it acts as the rear sight, so it is vital that it be as consistent as possible.
It also acts as a consistent draw length position. Any variation in the position will effect the amount of force the bow will impart to the arrow.
It is vitally important that the index finger is firmly placed against the jaw, the thumb is tucked into the palm of the hand so it can be placed firmly against the neck and the bowstring is firmly touching the chin (and nose, if possible.)
The relationship between all these positions is important as it acts as the rear sight, so it is vital that it be as consistent as possible.
It also acts as a consistent draw length position. Any variation in the position will effect the amount of force the bow will impart to the arrow.
Drawing the Bow
From the Pre-Draw position, use the back muscles to pull the elbow of the drawing arm backwards in one smooth motion until the drawing hand is placed against the jaw.
The position of the head and body should not move.
(Pull the bowstring to the face, not move the face to meet the bowstring.)
An equal amount of push on the bow hand and pull on the drawing hand will keep the body balanced.
The position of the head and body should not move.
(Pull the bowstring to the face, not move the face to meet the bowstring.)
An equal amount of push on the bow hand and pull on the drawing hand will keep the body balanced.
Bow Arm and PreDraw
Push out with the bow arm to set the hand position into the bow grip,
then raise the bow arm and drawing arm together, up to the position shown in the picture on the left.
Keep the front shoulder in its normal low position.
(The shoulder must not be allowed to rotate up or back as this shortens the draw length.)
Keep the elbow of the drawing arm high, as this will help bring into action the back muscles needed to draw the bow to full draw.
then raise the bow arm and drawing arm together, up to the position shown in the picture on the left.
Keep the front shoulder in its normal low position.
(The shoulder must not be allowed to rotate up or back as this shortens the draw length.)
Keep the elbow of the drawing arm high, as this will help bring into action the back muscles needed to draw the bow to full draw.
Drawing Hand and Bow Hand
For Target Archery style the index, second and third fingers are used.
The index finger is placed above the arrow nock and the second and third fingers are placed below the arrow nock.
Curl the fingers around the bowstring so that the first joint of all three fingers are aligned on the bowstring.
Keep a space clear between the index and second fingers and the arrow nock, so the fingers do not touch the nock. (This will prevent 'pinching' of the arrow.)
Keep the back of the hand as flat as possible. (Relaxed.)
The thumb is tucked into the palm so it can be placed against the neck at full draw.
Place a slight pull on the bowstring to set the fingers in position ready for the draw. During the draw and anchor maintain an even amount of pressure on all three fingers.
The index finger is placed above the arrow nock and the second and third fingers are placed below the arrow nock.
Curl the fingers around the bowstring so that the first joint of all three fingers are aligned on the bowstring.
Keep a space clear between the index and second fingers and the arrow nock, so the fingers do not touch the nock. (This will prevent 'pinching' of the arrow.)
Keep the back of the hand as flat as possible. (Relaxed.)
The thumb is tucked into the palm so it can be placed against the neck at full draw.
Place a slight pull on the bowstring to set the fingers in position ready for the draw. During the draw and anchor maintain an even amount of pressure on all three fingers.
Nocking the Arrow
Nock the arrow by placing the nock of the arrow onto the bowstring under the nocking point locator.
Make sure that the Index Fletch on the arrow is facing towards you and the nock is pushed firmly onto the bowstring.
The arrow shaft is placed onto the arrow rest.
Nock the arrow by placing the nock of the arrow onto the bowstring under the nocking point locator.
Make sure that the Index Fletch on the arrow is facing towards you and the nock is pushed firmly onto the bowstring.
The arrow shaft is placed onto the arrow rest.
Make sure that the Index Fletch on the arrow is facing towards you and the nock is pushed firmly onto the bowstring.
The arrow shaft is placed onto the arrow rest.
Nock the arrow by placing the nock of the arrow onto the bowstring under the nocking point locator.
Make sure that the Index Fletch on the arrow is facing towards you and the nock is pushed firmly onto the bowstring.
The arrow shaft is placed onto the arrow rest.
Stance
The archer stands upright in a comfortable, relaxed position with one foot each side of the shooting line. The feet should be about shoulder width apart with an even amount of weight taken on each foot and an even amount of weight between the ball and heel of each foot. This will maintain balance and help keep the body steady.
During the shooting sequence, the body position must remain as steady as possible with no shifting of weight or leaning of the body.
If there is a problem with bowstring clearance to the arm, then a open stance may be required.
Once the stance position has been established, then it must be consistent from shot to shot. Using foot markers can help maintain a consistent stance.
During the shooting sequence, the body position must remain as steady as possible with no shifting of weight or leaning of the body.
If there is a problem with bowstring clearance to the arm, then a open stance may be required.
Once the stance position has been established, then it must be consistent from shot to shot. Using foot markers can help maintain a consistent stance.
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Φωτογραφίες των σύνθετων τόξων από τη δεκαετία του 1970-1979
Βέλη χρησιμοποιούμενα
Τα βέλη που χρησιμοποιούνται με τα σύνθετα τόξα διαφέρουν πολύ ελάχιστα από τα βέλη που εξακοντίζονται από τους τοξότες recurve. Οι άξονες των βελών που χρησιμοποιούνται με τα σύνθετα τόξα αποτελούνται συνήθως από αργίλιο κράμα, ή ίνα άνθρακα, ή ένας συνδυασμός αυτοί. Λόγω των μεγαλύτερων δυνάμεων που ένα σύνθετο τόξο τοποθετεί στο βέλος, τα ξύλινα βέλη μπορούν να σπάσουν όταν εξακοντίζονται από ένα σύνθετο τόξο, οδηγώντας ενδεχομένως το σπασμένο άξονα στο βραχίονα του τοξότη, ή το βέλος μπορεί να καταστραφεί λόγω των αλλαγών ισχυουσών που ίσχυσε για τον κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης. Οι κατασκευαστές παράγουν τους άξονες με τις διαφορετικές ακαμψίες και τα μήκη στο ίδιο πρότυπο του άξονα που προσαρμόζει σε διαφορετικό σύρουν τα βάρη και σύρουν τα μήκη. Η ακαμψία βελών (σπονδυλική στήλη) είναι μια σημαντική παράμετρος στην εύρεση των βελών που πυροβολούν ακριβώς από ένα ιδιαίτερο τόξο (δείτε Παράδοξο τοξότη).
Ποσότητες που περιγράφουν τα σύνθετα τόξα
AMO τα πρότυπα σύρουν το μήκος είναι η απόσταση από τη σειρά στο σύνολο επισύρουν την προσοχή στο χαμηλότερο σημείο στο πιάσιμο συν 1.75 ίντσες (4.45 εκατ.).Επειδή σύρετε η δύναμη μπορεί να αυξηθεί λίγο πολύ γρήγορα, και να μειωθεί πάλι μακριά λίγο πολύ γρήγορα όταν σύρει η πλησιάζοντας αιχμή, τα τόξα της ίδιας αιχμής σύρουν τη δύναμη μπορούν να αποθηκεύσουν τα διαφορετικά ποσά ενέργειας. Ο Norbert Mullaney έχει καθορίσει την αναλογία της αποθηκευμένης ενέργειας στην αιχμή σύρει τη δύναμη (S.E./P.D.F.). Αυτό είναι συνήθως γύρω ένα πόδι-λίβρα-δύναμη ανά λίβρα (3 τζάουλ ανά χιλιόγραμμο) αλλά μπορεί να φθάσει στα πόδια 1.4·lbf/lb (4.2 J/kg).
Η αποδοτικότητα των τόξων ποικίλλει επίσης. Κανονικά μεταξύ 70-85% της αποθηκευμένης ενέργειας μεταφέρεται στο βέλος. Αυτή η αποθηκευμένη ενέργεια αναφέρεται ως πιθανή ενέργεια. Όταν μεταφέρεται στο βέλος αναφέρεται ως κινητική ενέργεια. Το προϊόν S.E./P.D.F. και η αποδοτικότητα μπορεί να κληθεί παράγοντα δύναμης. Υπάρχουν δύο πρότυπα μέτρησης αυτής της ποσότητας, της ταχύτητας AMO και IBO. AMO ορίζεται ως η αρχική ταχύτητα ενός βέλους σιταριού 540 (35 γ) όταν εξακοντίζεται από ένα τόξο με μια αιχμή σύρει το βάρος 60 lbf (270 Ν) και σύρει το μήκος 30 ίντσες (76 εκατ.). Η ταχύτητα IBO ορίζεται ως η αρχική ταχύτητα ενός πυροβολισμού βελών σιταριού 350 (22.7 γ) από ένα τόξο με μια αιχμή σύρει το βάρος 70 lbf (300 Ν) και σύρετε το μήκος 30 ιντσών (76 εκατ.).
Το ύψος στηριγμάτων είναι η απόσταση από το βαθύτερο σημείο του πιασίματος στη σειρά σε στάση. Χαρακτηριστικά ένα πιό σύντομο ύψος στηριγμάτων θα οδηγήσει σε ένα αυξανόμενο κτύπημα δύναμης
Η αποδοτικότητα των τόξων ποικίλλει επίσης. Κανονικά μεταξύ 70-85% της αποθηκευμένης ενέργειας μεταφέρεται στο βέλος. Αυτή η αποθηκευμένη ενέργεια αναφέρεται ως πιθανή ενέργεια. Όταν μεταφέρεται στο βέλος αναφέρεται ως κινητική ενέργεια. Το προϊόν S.E./P.D.F. και η αποδοτικότητα μπορεί να κληθεί παράγοντα δύναμης. Υπάρχουν δύο πρότυπα μέτρησης αυτής της ποσότητας, της ταχύτητας AMO και IBO. AMO ορίζεται ως η αρχική ταχύτητα ενός βέλους σιταριού 540 (35 γ) όταν εξακοντίζεται από ένα τόξο με μια αιχμή σύρει το βάρος 60 lbf (270 Ν) και σύρει το μήκος 30 ίντσες (76 εκατ.). Η ταχύτητα IBO ορίζεται ως η αρχική ταχύτητα ενός πυροβολισμού βελών σιταριού 350 (22.7 γ) από ένα τόξο με μια αιχμή σύρει το βάρος 70 lbf (300 Ν) και σύρετε το μήκος 30 ιντσών (76 εκατ.).
Το ύψος στηριγμάτων είναι η απόσταση από το βαθύτερο σημείο του πιασίματος στη σειρά σε στάση. Χαρακτηριστικά ένα πιό σύντομο ύψος στηριγμάτων θα οδηγήσει σε ένα αυξανόμενο κτύπημα δύναμης
Λεπτομερή μειονεκτήματα
- Το σχετικά χαμηλό βάρος εκμετάλλευσης ενός σύνθετου τόξου έναντι ενός τόξου recurve καθιστά την ένωση πιό ευαίσθητη σε ορισμένα ελαττώματα μορφής όταν είναι ο τοξότης στο σύνολο σύρει. In particular, είναι ευκολότερο για τον τοξότη να κλείσει το τόξο γύρω από τον κάθετο άξονα, που οδηγεί στα από τα αριστερά προς τα δεξιά λάθη.
Λεπτομερή πλεονεκτήματα
- Οι σύνθετοι τοξότες χρησιμοποιούν συνήθως μια μηχανική ενίσχυση καταβολής στη λαβή και απελευθερώνουν τη σειρά. Αυτό συνδέεται με τη χορδή τόξου κοντά στο σημείο όπου το βέλος συνδέει, και επιτρέπει στον τοξότη για να απελευθερώσει τη σειρά με μια συμπίεση μιας ώθησης ή μιας αύξησης προσβολών της έντασης. Η χρήση μιας ενίσχυσης καταβολής δίνει μια συνεπέστερη απελευθέρωση από τη χρήση των δάχτυλων στη σειρά.
- Στα πρωταθλήματα, οι σύνθετοι τοξότες έχουν την άδεια για συνήθως τη χρήση μιας θέας ενίσχυσης. Αυτό δεν επιτρέπεται για άλλες κατηγορίες τόξων.
- Οι σταθεροποιητές και dampeners είναι ιδιαίτερα καλά ανεπτυγμένοι για το σύνθετο τόξο. Επιτρέπουν στον τοξότη για να πυροβολήσουν ακριβέστερα, με τη μείωση της μετακίνησης του τόξου όταν απελευθερώνεται η σειρά.
Κατασκευή του σύνθετου τόξου
Η κεντρική μετώπη ενός σύνθετου τόξου αποτελείται συνήθως από αλουμίνιο ή μαγνήσιο. Πολλές μετώπες αποτελούνται από τον αεροσκάφος-βαθμό αργίλιο 6061 κράμα. Οι μετώπες σχεδιάζονται για να είναι όσο το δυνατόν πιό άκαμπτες. Η μετώπη είναι το κεντρικό υποστήριγμα για άλλα συστατικά όπως τα άκρα, οι θέες, οι σταθεροποιητές και οι ρίγοι.
Τα άκρα αποτελούνται από σύνθετα υλικά και είναι σε θέση τις υψηλές εκτατές και συμπιεστικές δυνάμεις. Τα άκρα αποθηκεύουν όλη την ενέργεια του τόξου - καμία ενέργεια δεν αποθηκεύεται στις τροχαλίες και τα καλώδια.
Στην πιό κοινή διαμόρφωση, υπάρχει α έκκεντρο ή ρόδα στο τέλος κάθε άκρου. Η μορφή του εκκέντρου μπορεί να ποικίλει κάπως μεταξύ των διαφορετικών σχεδίων τόξων. Υπάρχουν διάφορες διαφορετικές έννοιες της χρησιμοποίησης των εκκέντρων για να αποθηκεύσουν την ενέργεια στα άκρα, και αυτοί όλη η πτώση κάτω από μια κατηγορία αποκαλούμενη eccentrics τόξων. Οι τέσσερις πιό κοινοί τύποι eccentrics τόξων είναι ενιαίο έκκεντρο, υβριδικό έκκεντρο, διπλό έκκεντρο και Δυαδικό έκκεντρο. Εντούτοις, υπάρχουν επίσης άλλα λιγότερο κοινά σχέδια, όπως το έκκεντρο τετραγώνων και άρθρωσαν.
Ένωση σειρές τόξων και τα καλώδια αποτελούνται κανονικά από πολυαιθυλένιο υψηλός-συντελεστών και σχεδιάζεται για να έχει τη μεγάλη εκτατή δύναμη και το ελάχιστο stretchability, για να οι μεταφορές τόξων η ενέργειά του στο βέλος όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και διαρκώς. Στα προηγούμενα πρότυπα των σύνθετων τόξων, τα καλώδια αποτελέσθηκαν συχνά από τον πλαστικός-ντυμένο χάλυβα.
Τα άκρα αποτελούνται από σύνθετα υλικά και είναι σε θέση τις υψηλές εκτατές και συμπιεστικές δυνάμεις. Τα άκρα αποθηκεύουν όλη την ενέργεια του τόξου - καμία ενέργεια δεν αποθηκεύεται στις τροχαλίες και τα καλώδια.
Στην πιό κοινή διαμόρφωση, υπάρχει α έκκεντρο ή ρόδα στο τέλος κάθε άκρου. Η μορφή του εκκέντρου μπορεί να ποικίλει κάπως μεταξύ των διαφορετικών σχεδίων τόξων. Υπάρχουν διάφορες διαφορετικές έννοιες της χρησιμοποίησης των εκκέντρων για να αποθηκεύσουν την ενέργεια στα άκρα, και αυτοί όλη η πτώση κάτω από μια κατηγορία αποκαλούμενη eccentrics τόξων. Οι τέσσερις πιό κοινοί τύποι eccentrics τόξων είναι ενιαίο έκκεντρο, υβριδικό έκκεντρο, διπλό έκκεντρο και Δυαδικό έκκεντρο. Εντούτοις, υπάρχουν επίσης άλλα λιγότερο κοινά σχέδια, όπως το έκκεντρο τετραγώνων και άρθρωσαν.
Ένωση σειρές τόξων και τα καλώδια αποτελούνται κανονικά από πολυαιθυλένιο υψηλός-συντελεστών και σχεδιάζεται για να έχει τη μεγάλη εκτατή δύναμη και το ελάχιστο stretchability, για να οι μεταφορές τόξων η ενέργειά του στο βέλος όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και διαρκώς. Στα προηγούμενα πρότυπα των σύνθετων τόξων, τα καλώδια αποτελέσθηκαν συχνά από τον πλαστικός-ντυμένο χάλυβα.
Σύνθετο τόξο
Σύνθετο τόξο είναι ένας σύγχρονος τόξο αυτός χρησιμοποιεί ένα σύστημα μετακίνησης, συνήθως των καλωδίων και τροχαλίες, για να κάμψουν τα άκρα.
Τα άκρα ενός σύνθετου τόξου είναι συνήθως πολύ πιό δύσκαμπτα από εκείνοι του α recurve τόξο ή τόξο. Αυτή η ακαμψία άκρων κάνει την ένωση να υποκύψει περισσότερη ενέργεια αποδοτική από άλλα τόξα, αλλά τα άκρα είναι πάρα πολύ δύσκαμπτα για να συρθούν άνετα με μια σειρά που συνδέεται άμεσα με τα. Το σύνθετο τόξο συνδέεται τη σειρά με τις τροχαλίες, το ένα ή και τα δύο από το οποίο συνδέεται ένα ή περισσότερα καλώδια με το αντίθετο άκρο. Όταν η σειρά σύρεται πίσω, η σειρά αναγκάζει τις τροχαλίες για να γυρίσει. Αυτό αναγκάζει τις τροχαλίες για να τραβήξει τα καλώδια, το οποίο αναγκάζει στη συνέχεια τα άκρα για να κάμψει και να αποθηκεύσει έτσι την ενέργεια.
Η χρήση αυτού του συστήματος μετακίνησης δίνει στο σύνθετο τόξο μια χαρακτηριστική καμπύλη σύρω-δύναμης από την οποία οι άνοδοι σε ένα μέγιστο βάρος και έπειτα «αφήνουν» σε ένα χαμηλότερο βάρος εκμετάλλευσης.
Το σύνθετο τόξο λίγος-επηρεάζεται από τις αλλαγές της θερμοκρασίας και της υγρασίας και δίνει την ανώτερες ακρίβεια, την ταχύτητα, και την απόσταση σε σύγκριση με άλλα τόξα. Το σύνθετο τόξο αναπτύχθηκε αρχικά και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας κοντά Holless Wilbur Άλλεν Μισσούρι 1967 και έχει γίνει όλο και περισσότερο δημοφιλής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ένωση είναι κυρίαρχη μορφή τόξου.
Τα άκρα ενός σύνθετου τόξου είναι συνήθως πολύ πιό δύσκαμπτα από εκείνοι του α recurve τόξο ή τόξο. Αυτή η ακαμψία άκρων κάνει την ένωση να υποκύψει περισσότερη ενέργεια αποδοτική από άλλα τόξα, αλλά τα άκρα είναι πάρα πολύ δύσκαμπτα για να συρθούν άνετα με μια σειρά που συνδέεται άμεσα με τα. Το σύνθετο τόξο συνδέεται τη σειρά με τις τροχαλίες, το ένα ή και τα δύο από το οποίο συνδέεται ένα ή περισσότερα καλώδια με το αντίθετο άκρο. Όταν η σειρά σύρεται πίσω, η σειρά αναγκάζει τις τροχαλίες για να γυρίσει. Αυτό αναγκάζει τις τροχαλίες για να τραβήξει τα καλώδια, το οποίο αναγκάζει στη συνέχεια τα άκρα για να κάμψει και να αποθηκεύσει έτσι την ενέργεια.
Η χρήση αυτού του συστήματος μετακίνησης δίνει στο σύνθετο τόξο μια χαρακτηριστική καμπύλη σύρω-δύναμης από την οποία οι άνοδοι σε ένα μέγιστο βάρος και έπειτα «αφήνουν» σε ένα χαμηλότερο βάρος εκμετάλλευσης.
Το σύνθετο τόξο λίγος-επηρεάζεται από τις αλλαγές της θερμοκρασίας και της υγρασίας και δίνει την ανώτερες ακρίβεια, την ταχύτητα, και την απόσταση σε σύγκριση με άλλα τόξα. Το σύνθετο τόξο αναπτύχθηκε αρχικά και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας κοντά Holless Wilbur Άλλεν Μισσούρι 1967 και έχει γίνει όλο και περισσότερο δημοφιλής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ένωση είναι κυρίαρχη μορφή τόξου.
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)